Во близина на Кикинда има железничка станица во Банатско Велико Село, а во рамките на неа има работилница во која старите, истрошени и неупотребливи уреди и предмети добиваат нов сјај и намена, благодарение на еден железничар.
Железничката станица во Банатско Велико Село е позната како „боктерница“, а педесет и четиригодишниот Саша Чолак, шефот на станицата низ која поминуваат во просек по три возови дневно, дежура таму со децении, пренесува „РТС“.
Саша има многу време на располагање во текот на зимата, а негово необично хоби е поправка на стара машина, метални уреди и предмети.
Сè започнало уште во 1987 година кога тој претвори парче шина во необична наковална.
Сите имаме ген во нас што сака да има нешто што другите го немаат, или нешто што не работи, да успее да го поправи и да го врати во функција.
Тоа е нешто што ме привлече. Отсекогаш го сакав, но во последно време, повеќе се свртував кон сето ова. Едноставно, работам затоа што уживам – рече Чолак.
Целта е да се врати секој стар предмет во првобитната состојба, како и да може да има вредност и да се употребува.
Досега на десетици различни уреди повторно го покренал механизмот.
-Не ми е целта да направам нешто што на крајот ќе „собира прашина“ и ќе стои без врска, неупотребливо. Едноставно сакам кога нешто ќе се поправи да биде функционално и да се користи – објасни раководителот на станицата.
Неговите сограѓани му помагаат да најде стари работи, но покажуваат интерес и за тоа што го поправа.
„Верувајте ми на мојот збор, пред малку неколку луѓе ме побараа за ваги. Тие имаат слични ваги како мојата, не знам колку години се стари, видов на фотографиите дека се во релативно лоша состојба, но може да се поправат – додаде Чолак.
Во необична работилница, старите фрлени предмети се подмладуваат. На паузите помеѓу поминувањето на возовите, кои одат кон соседна Романија, Саша наоѓа време за своето друго хоби – пчели, кои ги одгледува во повеќе од 200 кошници.
